اعتقاد به موعود در آیین هندو

موعود در کتب مقدّس هندیان:

در کتابهای هندیان مانند ((مهابهاراتا )) و کتاب (( پورانه ها )) سخن از نجات دهنده و موعود آمده است از جمله گفته اند :همه ادیان معتقدند که در پایان هر دوره ای از تاریخ،بشر از لحاظ معنوی و اخلاقی رو به انحطاط می رود و چون ،طبعاً و فطرتا،در حال هبوط و دوری از تاریخ است ، ومانند احجار به سوی پایین حرکت می کند ، نمی تواند به خودی خود به این سیر نزولی خاتمه دهد . پس به ناچار روزی یک شخصیّت معنوی بلند پایه ، که از مبدأ وحی و الهام سرچشمه می گیرد ، ظهور خواهد کرد ،وجهان را از تاریکی جهل و غفلت و ظلم و ستم نجات خواهد داد

 در کتاب (( دیده )) که از کتب مقدّس هندیان است آمده : پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخرالزّمان پیدا می شود که پیشوای خلایق باشد؛ ونام او(( منصور)) باشد ، و تمام عالم را بگیرد؛و به دین خود آورد.

در کتاب ((اسک )) نوشته شده که دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخرالزّمان که پیشوای فرشتگان و پریان و آدمیان باشد؛و براستی حق با او باشد؛و آنچه در دریا و زمینها و کوهها پنهان باشد ، همه را به دست آورد و از آسمان و زمین آنچه باشد خبر می دهد،و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید.

در کتاب (( اوپانیشاد )) که یکی از کتب معتبر و از منابع هندوها به شمارمی رود،پیرامون ظهور منجی موعود چنین آمده است : این مظهر، (( ویشنو ))- مظهر دهم- در انقضای کلّی یا عصر آهن سوار بر اسب سفیدی در حالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره ای دنباله دار در دست دارد،ظاهر می شود و شریران را تماماً هلاک می سازد ، خلقت را از نو تجدید می کند و پاکی را رجعت خواهد داد...این مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد.

کتاب (( وشن جوک )) نیز بشارت به ظهور منجی داده شده است : آخر دنیا به کسی برمی گردد که خدا را دوست می داردوازبندگان خاصّ او باشد و نام او( خجسته ) و( فرخنده ) باشد.

ظهور برخی از خدایان به صورت انسان یا حیوان در آیین هندو مطرح است و آن صورت را ( آوتار ) می نامند . هندوها منتظر ( کلْکی ) دهمین جلوه ویشنو هستند که شمشیر به دست و سوار بر اسب سفید ،ظاهر خواهد شد..هندوها منتظر ظهور دهمین آواتارای ویشنو هستند.

نام موعود در آیین هندو:

(( لند بطاوا )) در هزارنامه هندیان((ویشنو )) در اوپانیشاد،(( خجسته )) و (( فرخنده )) در وشن جوک،و (( منصور )) دردید.